Jak skonfigurować telewizor? Zacząć należy od zapoznania się z najważniejszymi funkcjami ustawień i słownikiem pojęć telewizora. Zapraszamy do lektury!


Zacząć należy od zapoznania się z najważniejszymi funkcjami ustawień i słownikiem pojęć telewizora. Zapraszamy do lektury!

Ustawienia predefiniowane - obraz zgodny z wizją producenta telewizora

Każdy producent telewizora, również Sony, przygotowuje zestaw tak zwanych ustawień predefiniowanych. Można wybrać je z ustawień obrazu – wystarczy wskazać wybrany, a wszystkie parametry telewizora zostaną automatycznie skalibrowane pod dany typ. Najczęściej spotykane ustawienia predefiniowane to:

  • • Dynamiczny/Żywy - obraz z mocno podkręconym natężeniem kolorów, wysokimi kontrastem, jasnością i ostrością. Często używany na wystawach sklepowych, aby lepiej się prezentować  w silnym oświetleniu oraz wyróżnić się spośród innych modeli. Dla odmiany, w zastosowaniach domowych, może okazać się nienaturalny i męczący dla wzroku.
     
  • Sport - obraz w wysokim kontrastem, podkręconymi kolorami i wysoką ostrością, oprócz podstawowych parametrów, wpływa też na płynność obrazu, która jest kluczowa dla komfortowego oglądania dynamicznych wydarzeń sportowych.
     
  • Film - obraz nieco bardziej stonowany, często w ciepłej temperaturze barw, w teorii przygotowany na bazie norm, którymi posługują się twórcy filmów, dzięki czemu obraz ma być jak najwierniejszych zamysłowi twórców, czy taki efekt udaje się osiągnąć, zależy przede wszystkim od konkretnego modelu telewizora.
     
  • Gra - tryb przystosowany do grania na konsoli, na przykład PlayStation 4, kluczowy dla graczy jest tak zwany input lag, czyli opóźnienie między ruchem na kontrolerze a ruchem postaci na ekranie, tryb „Gra” wyłącza wszystkie wspomagacze obrazu, bo to właśnie one mają największy wpływ na wspomniane opóźnienie, kolorystykę można porównać do trybu „Sport”.
     
  • Neutralny/naturalny - jak sama nazwa wskazuje, tryb, w którym ustawienia obrazu utrzymane są w średnim (neutralnym) stopniu intensywności). Obraz w takim wypadku można potraktować jako punkt wyjścia do dalszej kalibracji.

Wymienione wyżej tryby (czasem nazywane w inny sposób) można znaleźć w dominującej liczbie dostępnych na rynku telewizorów. Niektórzy producenci oferują ich nawet więcej, ale w praktyce, różnice między większą liczbą trybów stają się coraz mniej zauważalne. Warto pamiętać też że w niektórych modelach wybór konkretnego trybu wpływa też na ustawienia dźwięku.

Samodzielne ustawienie obrazu – warto znać te pojęcia

Jeśli żaden z predefiniowanych trybów obrazu nie spełnia oczekiwań, można spróbować samemu skalibrować obraz, aby był dostosowany do indywidualnych potrzeb. Przed tym warto jednak zapoznać się z najważniejszymi pojęciami dotyczącymi ustawień obrazu. Poniżej znajdziecie lista kilku ważnych pojęć dotyczących kalibracji obrazu oraz technologii wpływających na jego odbiór.

  • Kontrast (kontrast dynamiczny) – parametr, który mówi o tym, jak duża różnica w jasności jest między najjaśniejszym a najciemniejszym punktem obrazu. Producenci podają często też tak zwany kontrast dynamiczny. To różnica między najjaśniejszym punktem obrazu, przy najjaśniejszym ustawieniu obrazu a najciemniejszym punktem, przy najciemniejszym ustawieniu. Warto pamiętać też, że decydując się na telewizor w technologii OLED – na przykład Sony Bravia – kontrast jest nieskończony, bo najciemniejszy punkt jest nieświecący. Ustawiając kontrast, trzeba pamiętać, żeby nawet w ciemnych miejscach obrazu widoczne były detale i szczegóły. Zbyt wysoki kontrast może z kolei męczyć wzrok i skrócić żywotność telewizora, jeśli zastosowano matrycę niskiej jakości.
     
  • Poziom czerni – ustawienie, które wpływa na to, jak obraz pokazuje kolor czarny, czerń idealna występuje tylko w telewizorach OLED, w LED-ach zawsze jest ona nieco podświetlona, co sprawia, że może sprawiać wrażenie lekko „wyblakłej”, choć w najlepszych telewizorach producenci niemal do minimum niwelują ten efekt. Warto pamiętać, że zbyt nisko ustawiony poziom czerni sprawi, że kolor ten będzie najbliższy naturalnemu, ale również inne kolory staną się ciemniejsze.
     
  • Gamma/jasność – parametr, który wpływa na poziom detali w zaciemnionych miejscach, przy zbyt niskiej jasności ciemne miejsca stają się niejako czarnymi lub ciemnymi „plamami”. Przy zbyt wysokiej z kolei cały obraz stanie się wyblakły i będzie sprawiał wrażenie, jakby znajdował się za lekką mgłą. Najlepiej ustawiać ten parametr w obrazach, gdzie obok zaciemnionych miejsc są również te o wysokiej jasności.
     
  • Nasycenie kolorów/saturacja – nasycenie kolorów lub zgodnie z teorią koloru saturacja, to parametr, który wpływa na intensywność barw. Im wyżej ustawi się ten parametr, tym kolory będą żywsze, ale po przekroczeniu pewnego progu mogą stać się nienaturalne i męczące dla wzroku. Z drugiej strony – nasycenie na zbyt niskim poziomie da wrażenie przytłumienia i wyszarzenia.
     
  • Temperatura kolorów – parametr, który determinuje odcień kolorów. Temperatura zimna sprawia, że obraz staje się nieco bardziej niebieski, temperatura ciepła – czerwony. Punktem odniesienia powinna być natomiast zawsze barwa biała. Ustawiając temperaturę kolorów, zawsze trzeba patrzeć najpierw, czy biel ma naturalny odcień.
     
  • Ostrość obrazu – ustawienie, dzięki któremu można wyraźniej zaznaczyć kontury obiektów i odciąć je od pozostałych elementów. Jeśli jednak ustawi się ostrość obrazu zbyt wysoko, można osiągnąć efekt naklejenia obiektu na obraz i zbyt wyraźnego odseparowania go od całości, co z kolei powoduje, że całość wygląda nienaturalnie.
     
  • Dynamiczne strefy wygaszania obrazu (local dimming) – technologia w telewizorach LCD, które w przeciwieństwie do OLED-ów zawsze podświetlają obraz. Local dimming sprawia, że w różnych miejscach obrazu podświetlenie działa z różną intensywnością. Dzięki temu, zwłaszcza w ciemnych scenach, można wydobyć więcej detali obrazu. Jest to jeden ze sposób, aby osiągnąć głębszą czerń.
     
  • Odświeżanie – parametr (podawany w Hertzach, Hz), który informuje, jak wiele klatek na sekundę jest w stanie wyświetlić ekran, im jest ich więcej, tym płynniejszy jest obraz. Trzeba jednak pamiętać, że wyższe odświeżanie nie wpłynie samo w sobie na płynność – jest tylko informacją o maksymalnej wartości tego parametru. Typowy obraz telewizyjny czy filmowy ma 24 klatki na sekundę, choć zdarzają się wyjątki (trylogia filmowa „Hobbit” została nakręcona w 48 klatkach na sekundę), gry konsolowe działają najczęściej w przedziale od 30 do 60 klatek na sekundę.
     
  • Interpolacja – technologia powiązana z omówionym wyżej odświeżaniem. Dzięki interpolacji obraz staje się płynniejszy, bo zaprogramowany algorytm generuje klatki obrazu, których oryginalnie w nim nie ma. Sprawia to, że obraz jest płynniejszy i wyraźniejszy. W telewizorach Sony Bravia rozwiązanie, które odpowiada za najwyższej jakości interpolacji, nazywa się Motionflow XR. W niektórych modelach Sony Bravia można ustawić, z jaką intensywnością ma działać „upłynnianie obrazu”, można je także całkowicie wyłączyć, co może korzystnie wpłynąć na przykład na obraz z konsoli Playstation. Twórcy gier bardzo precyzyjnie planują bowiem animacje i dostosowują do tego liczbę klatek, gdy ta się zmieni, obraz może wyglądać nienaturalnie.
     
  • Szeroka paleta barw (wide colour gamut) – technologia, która zapewnia, że ekran jest w stanie wyświetlić więcej kolorów. W zależności od modelu telewizory mają zdolność wyświetlania różnej liczby barw. Niektóre około 30% z całej puli, które jest w stanie dostrzec ludzkie oko. Osiągnięcie 100% jest obecnie wciąż jeszcze niemożliwe (oko ludzkie to bardzo precyzyjny „odbiornik” barw), ale dzięki szerokiej palecie barw można znacznie podnieść liczbę wyświetlanych kolorów.
     
  • HDR (High Dynamic Range) – jedna z najpopularniejszych obecnie technologii, które wpływają na jakość obrazu. To tak zwana szeroka rozpiętość tonalna, która sprawia, że kolory zyskują więcej odcieni, a tym samym można dostrzec więcej niuansów i detali w wyświetlanym obrazie.
     
  • Black Frame Insertion (wstawienie czarnej klatki obraz) – technologia, która poprawia płynność ruchu, wstawia między dwie klaty obrazu jedną czarną klatkę, dla ludzkiego oka jest ona niewidoczna, ale skraca czas pojawienia się klatek właściwego obrazu, co daje odczucie większej płynności ruchu. Technologia nazywana często w skrócie BFI, pozwala cieszyć się lepszą płynnością w filmach, czy wydarzeniach sportowych.

Ustawienia i technologia a wybór odpowiedniego telewizora

W kontekście ustawień obrazu telewizora i technologii poprawiających odbiór, nie można zapomnieć o jednej, ale chyba najistotniejszej kwestii, czyli wyborze samego telewizora. Nawet najlepsze parametry i najnowocześniejsze technologie nie pozwolą cieszyć się obrazem świetnej jakości, jeśli telewizor nie będzie w stanie pokazać ich w pełnej okazałości. Telewizory Sony Bravia (z ich ofertą możecie zapoznać się pod tym linkiem: Telewizory LED) od zawsze słynęły nie tylko z innowacyjnych rozwiązań, ale również z wysokiej klasy komponentów, takich jak matryce, dzięki którym można cieszyć się naturalnym kolorami, płynnym ruchem i wysoką szczegółowością obrazu.

Na koniec, warto jeszcze przypomnieć, że ustawieniami obrazu można manipulować bez obaw, że nie da się ich cofnąć. Jeśli w którymś momencie użytkownik uzna, że w kalibrowaniu obrazu zabrnął w ślepą uliczkę, może spokojnie skorzystać z opcji powrotu do ustawień fabrycznych i spróbować jeszcze raz.